Գիտե՞ք՝ շերեփն ինչ հետաքրքիր խաղալիք կարող է լինել… խաղալիք, գործիք, կերպար, չափիչ… խոհանոցը կախարդական վայր է, որտեղ ամեն ինչ կարող է «խոսել»…
Ջ. Ռոդարի «Ի՞նչ կլինի, եթե ծառերը շերփով ջրենք»
Մհերն ասաց. -Ծառերին այսօր ճա՞շ ենք տալու: Արսենն էլ ծիծաղեց և ասաց. -Ծառը ճաշ չի ուտում, միայն ջուր է խմում: Մայրիկս ասում է, որ ծառերը շատ պետք է ջրենք, խնամենք: 2 տարեկան Գրիգորը շերեփը հովանոց սարքեց: 3 տ Դավիթն էլ շերեփը օգտագործեց որպես բաժակ: Խմբում ունեինք 5 հատ տարբեր ձևի և չափի շերեփ: 4 տարեկանները փորձում էին շերեփը ճիշտ բռնել, որ ջուրը չթափվի, միասին հաշվում էին,թե քանի շերեփ ջրով ծառը ջրեցինք: Արսինեն բարձրաձայն կանչեց՝ հինգ: Կամիլլան՝ յոթ: Գագուլն էլ ասաց. -Յա ՜, ամենամեծ շերեփն իմն ա, ձերը փոքր ա, քիչ ա ջուր տանում…
Հարգելի՛ ծնողներ, ևս մեկ անգամ դիտում ենք Պույ-Պույ Մուկիկը հայկական մուլտֆիլմը:
1. Երեխաները հաճույքո՞վ են դիտում մուլտֆիլմը:
2. Պատմում են, զրուցում են,շատ հարցեր են տալիս, գովում են կամ հակառակը:
3. Քննարկու՞մ եք Մուկիկի կերպարը:
4. Տանը շատ հայկական մուլտֆիլմեր եք դիտու՞մ, թե՞ …
5. Ձեր սիրած հայկական մուլտֆիլմը:
Դեկտեմբերի 19 –ին Նոր դպրոցի նախակրթարանում հերթական ծնողական ակումբի սեմինար-պարապմունքն էր: Խմբում ամանորյա ուրախ տոնական տրամադրություն էր: Ծնողներն արդեն մտերմացել են, և իրենք են առաջարկություններ անում:
Ջա՜ն , պատրաստելու ենք անսովոր տոնածառ:
Այս անգամ սեմինարը վարում էր ծնող Ֆլորա Գրիգորյանը / Գայանեի և Գոռի մայրիկը/:
Ծնողները և երեխաները արագ գործի անցան: Մի խումբը բամբակն էր բացում, մյուսները պենոպլաստով տնակն էին պատրաստում, մնացածն էլ ընկույզից տոնածառի խաղալինքներն էին կախում: Ընթացքում Ֆլորան սիրով պատասխանում էր ծնողների հարցերին:
Ուռա՜, տոնածառը պատրաստ է: Լույսերն էլ վառեցինք, ծափահարեցինք, մեծ և փոքրով շրջան կազմեցինք:
Նախապատրաստվում ենք դեկտեմբեր 24-ին, ժամը 10-ին կայանալիք Ամանորյա ծեսին: Լավ երգեցինք, պարեցինք: Հետո ընկեր Նառան ներկայացրեց ,,Կրթական պարտեզ,, նախագիծը: Հիմա էլ ուզում եմ պատմել հյուրասիրության մասին: Այս անգամ պասուց տոլմա ենք հյուրասիրելու: Տիկին Սվետայի՝Արսինեի տատիկը գլխավորությամբ, երկու օրում պասուց տոլման պատրաստ էր: Վա՜յ չուտողին: Շատ համեղ է ստացվել:
Նոր դպրոցի նախակրթարանի սաները դեռ չեն շտապում Ձմեռ պապի նվերները ստանալ: Նրանք փորձում են ծանոթանալ, զրուցել նրա հետ , պատմել իրենց լավ և վատ գործերի մասին:
«Սեբաստացուօրեր. կրթահամալիրիտոն» ստուգատեսըկրթահամալիրիուսումնականօրացույցովնախատեսվումէնոյեմբերին՝սկսած 2009 թվականից։
Նոյեմբերի 21-ին՝ ժամը 10:00-ին Ս. Երրորդություն եկեղեցում հավաքվել էին Նոր դպրոցի նախակրթարանի 2-4 տարեկանները, ծնողները, տատիկները, պապիկները, սեբաստացիները: Իսկական Մխիթարյան միաբանություն՝ սեր համերաշխություն, ուրախ տրամադրություն: Մասնակցելու ենք հարիսայի օրհնությանը, լսելու ենք «Սեբաստացիներ» երգչախմբի ելույթը:
Նախակրթարանի ծնողները զարմացած էին երգչախմբի կատարումներից.
-Կրթահամալիրի ուսուցիչները և աշակերտներն են երգու՞մ, շա՜տ լավ է…
-Կրթահամալիրում ծրագրային նախագծերը հիանալի են , մեկը մյուսից առանձնահատուկ:
Եկեղեցական արարողությունն ավարտվեց:
-Ընկե՛ր Աննա, մենք գնացինք, Արաքսիկը լոգոպեդի մոտ պարապմունք ունի : Շատ եմ ափսոսում, որ շաբաթ օրերին չեմ կարողանում ծնողական ակումբին մասնակցել, բայց այսօր կփորձեմ պարապմունքի ժամը փոխել:
Երեկոյան Արաքսյայի մայրիկից նամակ ստացա. <<Ընկեր Աննա ,մենք ամեն շաբաթ ձեզ հետ ենք>>:
Շնորհակալ եմ, ուրախ եմ , որ այսպիսի ծնողներով եմ շրջապատված:
Ջա՜ն, հարիս ենք ուտելու և համտեսելու ենք մեր դրած թթուն:
Ավտոմեքենաներով ուղևորվեցինք Նոր դպրոցի նախակրթարան:
Արայիկի, Հրաչի,Գոռի, Սեյրանի հայրիկները ,
Էլենի մայրիկը, Սամվելի պապիկը վստահելի են, մեզ բարեհաջող տեղ հասցրին:
Ժամը 10:45 խմբասենյակում էինք: Հայրիկները սեղան ու աթոռ էին տեղափոխում, դասավորում, մայրիկներն ու տատիկներն էլ սեղան էին գցում:
Անահիտի տատիկը լավաշն էր կտրում, Գայանեի մայրիկը իր թխած գաթան էր հյուրասիրում,Դավիթի հայրիկն էլ գինին էր բացում:
-Ընկե՛ր Աննա , ոնց որ հայրական տուն լինի:
Թթուդրիկի ծեսից տասնչորս օր է անցել: Մեր դրած թթուն թթվել է:
Երբ երեխաներին ասացի, որ մեր դրած թթուն թթվել է, հարցրեցին.
-Իմ մայրիկն էլ է գալու՞ Բլեյանի տուն՝ թթու ուտելու: /4 տ.Դավիթ/
-Ես թթուդրիկի օրը չլացկան մարդուկ եմ պատրաստել, հիմա թթվել է, կարո՞ղ է նորից լացի: / 3.5 տ Անահիտը հաճախ է հուզվում,լաց լինում/
— Թթուն մրսե՞լ է, որ թթվել է: / 4տ Արսեն:/
Ընկեր Ամալյան մեծ կաթսայով տաք հարիսան բերեց: Հարիսան եփել էր մեր խոհարար տիկին Մարետը :
Հարիսան առաջինը հյուրասիրեցինք 2 տարեկան Էլենին : Էլենի ծնդդյան օրն էր: Շնորհավո՜ր…
Բոլորս շնորհավորեցինք, ծափահարեցինք և սկսեցինք համտեսել հարիսան և թթուն:
Խմբասենյակ եկավ Նոր դպրոցի ծրագրի ղեկավարը:
Ընկեր Նառան ասաց, որ սա է իսկական ծնողական համայնքը:
Անահիտի տատիկն էլ կատակեց.
-Կլինի՞, որ մենք երեխաների փոխարեն գանք պարտեզ…
Եկել եք արդեն, դե եկեք, երգենք, պարենք, ուրախանանք:
«Դպրոց-պարտեզ» ուսումնական կենտրոն 